კაცობრიობის ისტორიას თუ გადავავლებთ თვალს, ვნახავთ, რომ არ ყოფილა საუკუნე, რომელშიც გაურკვეველი და უცნობი დაავადებები რისხვად არ მოვლენოდა ამა თუ იმ სახელმწიფოს, რომელიც ხშირ შემთხვევაში სცილდებოდა აღმოცენების კერას და ვრცელდებოდა მეზობელ სახელმწიფოებში, ზოგჯერ კი კონტინენტებზეც. ხშირად, იმის გამო, რომ არ იყო დაცული სანიტარულ-ჰიგიენური პირობები, არ არსებობდა სათანადო სამედიცინო მომსახურეობა და მედიკამენტები, კაცობრიობა მილიონობით ადამიანს კარგავდა და ამის გამო, დაავადებებს ზოგადად „შავ ჭირს“ უწოდებდნენ. ასე იყო გასული და ჩვენი საუკუნეების დასაწყისში, თუმცა განსხვავება ისაა, რომ ოცდამეერთე საუკუნეში მნიშვნელოვანი პროგრესი განიცადა მედიცინამ მეცნიერულ-ტექნიკური, თუ მედიკამენტური უზრუნველყოფის თვალსაზრისით. ყოველი პანდემიის შემდეგ, კაცობრიობა გარკვეულ დასკვნებს აკეთებდა და შესაბამისად გარკვეულ ცოდნასაც იძენდა. წარმოდგენილი ნაშრომი „კოვიდ-19“-ის შემდეგ გაკეთებულ გარკვეულ დასკვნებს და მოსაზრებებს ეხმიანება.

სტუდენტთა ეფექტური ჩართულობა სწავლებისა და სწავლის პროცესის ყველაზე მნიშვნელოვანი კომპონენტია. მასწავლებლები მუდმივად ცდილობენ მოსწავლეთა ჩართულობის გაზრდას და მათ ხარისხიან მონაწილეობას სასწავლო პროცესში სწავლების მრავალფეროვანი მეთოდებისა და სტრატეგიების დახმარებით. ნაშრომის მიზანია გაარკვიოს სწავლებაში მოსწავლეთა ჩართულობის გაძლიერების გზები. ასევე გამახვილებულია ყურადღება სწავლების იმ ეფექტურ სტრატეგიებზე, რომლებიც წარმატებით იქნა ჩვენ მიერ აპრობირებული და გამოყენებული ონლაინ სწავლებაში. კვლევის მეთოდები: დაკვირვება, კითხვარი გამოყენებულ იქნა სტუდენტების დამოკიდებულების, მოლოდინებისა და ჩართულობის გასარკვევად ონლაინ სწავლებაში უმაღლეს საგანმანათლებლო დაწესებულებაში.