ტაო ძველი საქართველოს ვრცელი პროვინციაა. ტრადიციულად იგი ორად იყოფა: ამიერტაო (ტაოს ჭოროხისა და მისი შენაკადების ხეობები) და იმიერტაო (ოლთისისწყლის, თორთუმისწყლისა და მათი შენაკადების ხეობები). ქართულ საისტორიო ძეგლებში გვხვდება ამიერ–ტაო (ქცხ.I, 278,5), ტაოს ორივე კერძო (ქცხ.I, 275,14) და ქუემო ტაო (ქცხ.I,251,18)... სინტაგმა „ტაოს ორივე კერძო’’ – ჩვენი აზრით, ამიერ და იმიერ ტაოს გულისხმობს. სხვაგან კიდევ დასტურდება მრ. ფორმა, – ტაონი, რომელშიც ტაოს ქვეყნის აღნიშნული ორი ნაწილი იგულისხმება. დღეისათვის ძნელია დადგენა სად გადიოდა საზღვარი ამიერ და იმიერ ტაოს შორის

შემოთავაზებული ნაშრომი წარმოადგენს შეკუმშული ღეროების მდგრადობის პრობლემის გადაჭრის ახლებურ მიდგომებს მასალის მუშაობის დრეკად-პლასტიკურ არეში.
ჩატარებული ანალიზი გვიჩვენებს, რომ შენობა-ნაგებობების-კოლონები, სამანქანათმშენებლო მოწყობილობების საყრდენები, ნავთობისა და გაზის საბადოების საბურღი ღეროები, და სხვ., შეიძლება დაექვემდებარონ მდგრადობის დაკარგვის- გამობურცვის მნიშვნელოვან რისკს.
ნაშრომის მიზანი იყო ისეთი მიდგომების შემუშავება, რომელთა საშუალებითაც მოხდებოდა შეკუმშული ელემენტების მდგრადობის განსაზღვრა-დაზუსტება მასალის მუშაობის დრეკად-პლასტიკურ არეში.

მედიცინის ნებისმიერ დარგში განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია სწორი დიაგნოსტიკა და ადექვატური მკურნალობა, რაც აუცილებლად უნდა მოიცავდეს ავადმყოფისათვის და მისი ოჯახის წევრებისათვის დაავადების ბუნების და მისი შედეგების ახსნას.თუ კი არსებობს ეჭვი დაავადების მემკვიდრულ ხასიათზე დამატებით ჩნდება სხვა პრობლემაც: საჭიროა თუ არა ოჯახის წევრების ინფორმირება მათი დაავადების რისკის და მდგომარეობის კორექციის საშუალებებზე. თუ გენეტიკური დაავადების უნიკალური თვისება არის მისი განმეორების ტენდენცია ოჯახში, გენეტიკური კონსულტაციის ასევე უნიკალური ასპექტია ყურადღების კონცენტრირება არა მარტო ავადმყოფზე, არამედ მისი ოჯახის არსებულ და მომავალ წევრებზე. აღნიშნული მიმართულებით საკმაოდ ეფექტურად გამოიყენება პრენატალური ანუ დაბადებამდელი დიაგნოსტიკა. სემინარზე გაშუქდება შემდეგი საკითხები: გენეტიკური კონსულტაციები და მისი ტიპები; პრენატალური დიაგნოსტიკა; პრენატალური დიაგნოსტიკის ინვაზიური და არაინვაზიური ტესტირება; ციტოგენეტიკური კვლევის თავისებურებანი. სემინარზე საუბარი იქნება აღნიშნული მიმართულებით არსებულ მიღწევებზე, პერსპექტივებსა და გამოწვევებზე.

დამწერლობის გაჩენამ ზეპირი კულტურის ველი მკვეთრად შეავიწროვა, ხოლო თვით კულტურა ორ, მწიგნობრულ და ზეპირ, ნაწილად გაყო. ამის შემდეგ კულტურის ზეპირი ფორმები „ცხოვრობენ“ როგორც ცალკე, მწიგნობრობის გვერდით, ისე, გარკვეულწილად სახენაცვალი, მის შიგნით.
ადრექრისტიანულ ტრადიციას თავდაპირველად „ფოლკლორული“ ხასიათი ჰქონდა: მაცხოვრის შესახებ თხრობები „აითქვიფა“ იმ ჟანრებში, რომლებიც ადრეულ იუდაიზმსა და ელინურ ზეპირპოეტურ ტრადიციას გააჩნდა. უძველესი მემატიანეები ასვე იყენებდნენ ფოლკლორულ ტექსტებს-ზეპირ გენეალოგიას, მითოლოგიურ და ისტორიული ხასიათის თხრობებს. მოხსენებაში აღნიშნულ კონტექსტში განხილულია ქართული ქრისტიანული ლიტერატურის, საისტორიო მწერლობისა და „ვეფხისტყაოსნის“ საკითხი.